Bietigheim-Bissingen."Let op", roept Robert Yadrov, die de 61 meter hoge stijgleiding bedient, als de mobiele brug van het werkplatform met een flinke ruk in beweging komt.Meter voor meter beweegt hij zich langs de pilaren en bogen van het viaduct.Op de loopbrug staat Arjaun Hoxha uit Tamm, die de taak heeft om het viaduct bij een speciaal bedrijf in Bietigheim af te tappen.centimeter bij centimeter.Naoorlogse constructie is nu 75 jaar oudSinds gisteren wordt de constructie in opdracht van Deutsche Bahn onderzocht op scheuren in het gewapend beton, holtes en spatten.Ook het staal van de naoorlogse constructie, die nu 75 jaar oud is, wordt onderzocht op corrosieschade en ongeplande vervormingen.De hamer is de stethoscoop van de brugonderzoeker.De medewerkers gebruiken het om op het beton te tikken om gaatjes te identificeren.Ook gebieden waar vocht is binnengedrongen, kunnen kritiek worden: wanneer het water in de winter bevriest en uitzet, ontwikkelt het een enorme kracht die ervoor kan zorgen dat het beton afbladdert."Of er ontstaat roest in combinatie met zuurstof", zegt Hoxha.De ontdekte schade wordt gefilmd en gefotografeerd.Een dergelijk onderzoek wordt om de vijf jaar uitgevoerd.De test wordt uitgevoerd onder de aspecten stabiliteit, verkeersveiligheid en duurzaamheid voor de afzonderlijke componenten en hun effect op de gehele constructie, benadrukt Robert Yadrov, die veel ervaring in deze baan meebrengt.De documentatie en beoordeling van de defecten en schade wordt uitgevoerd met behulp van software die zich heeft bewezen als een norm in heel Duitsland.Medewerkers trotseren de hitte: drink tot acht liter per dagDe hitte deert de medewerkers niet veel, zeggen ze, ook al staan ​​ze uren in de brandende zon op duizelingwekkende hoogte."Het is belangrijk dat we tot acht liter vloeistof per dag drinken", zegt Yadrov.Ralf Hammel van het gemeentelijk GWW, verantwoordelijk voor de verkeersveiligheid onder het viaduct, observeert de proef.Het viaduct werd tussen 1851 en 1853 gebouwd als onderdeel van de westelijke spoorlijn Württemberg Bietigheim-Bruchsal onder leiding van bouwmeester Karl Etzel.Bij het versterken van de Neckar-Enz-linie in 1935 werden explosieve kamers ingebouwd in verschillende pijlers van het viaduct om te voorkomen dat de brug bij een invasie in vijandelijke handen zou vallen.Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef het viaduct aanvankelijk gespaard van aanvallen tot het in februari/maart 1945 herhaaldelijk werd gebombardeerd.De schade van de luchtaanvallen kon echter worden hersteld.Toen Franse troepen de stad op 8 april 1945 naderden, bliezen Duitse troepen de vijf westelijke pijlers op en maakten het viaduct onbruikbaar.Na de oorlog bouwden Amerikaanse pioniers een staalconstructie die op 16 juni 1945 in gebruik werd genomen.In april 1947 werd begonnen met de bouw van het viaduct.De beschadigde pijlers werden herbouwd met beton.Een van de aangetaste boogopeningen werd volledig afgedicht met beton om de brugconstructie te stabiliseren.