Opvoeden van kinderen met een handicap, de beloningen zijn onbetaald - DW - 08.08.2022

2022-09-17 13:56:22 By : Ms. sunny wang

De educatieve achtergrond van Gek Mas is psychologie, geen pedagogiek.Maar ze volgde de oproep om te werken en gaf les aan gehandicapte kinderen in Zwitserland.Hij had het niet verwacht, van die baan heeft hij veel geleerd.Gek Mas, zoals hij wordt genoemd, is geboren en getogen in Jakarta.Zijn beide ouders komen uit Bali en hun familie leeft volgens Balinese tradities.Haar volledige naam is AA Istri Mas CS. Op haar werk in Zwitserland is haar officiële bijnaam Vrouw.Terwijl Gek Mas of Gung Mas zijn bijnaam is onder Indonesische families en mensen in Europa.In Indonesië studeerde hij aan de Atmajaya Katholieke Universiteit, Jakarta, met als hoofdvak psychologie."Ik ben klas '95.Maar het duurde best lang om af te studeren, want er waren veel nevenactiviteiten", lacht Gek Mas.Daarna opende hij een adviesbureau op het gebied van psychologie.Maar na slechts een jaar te hebben gewerkt, trouwde ze en verhuisde ze naar Zwitserland, het thuisland van haar man."Toevallig heb ik mijn man heel snel leren kennen", zei Gek Mas, "onverwacht."Eerst waren ze vrienden, zei Gek Mas, maar het blijkt dat zijn vroegere vriend, die nu haar man is, andere bedoelingen heeft, namelijk een vrouw vinden."Ik heb gewoon geweigerd", zei Gek Mas lachend.Maar hij legde uit dat hij eigenlijk gewoon realistisch was.Omdat hij in de Balinese samenleving die het kastensysteem gebruikt, tot de Ksatria-kaste behoort.Dus voor zijn ouders moest hij ook trouwen met iemand van dezelfde kaste.Gek Mas legde zijn ex-vriendin altijd uit dat zelfs als hij zich tot het hindoeïsme bekeerde, het geen zin zou hebben, omdat hij geen Balinees is en geen kaste heeft.'Dus hij telde niet mee', legde Gek Mas uit, eraan toevoegend dat haar man zo hard zijn best deed dat ze uiteindelijk trouwden."Ontmoet hem via chat," zei Gek Mas opnieuw, opnieuw lachend, "In die tijd was het nog Yahoo Messenger, weet je," voegde Gek Mas eraan toe.Nu woont ze al 18 jaar met haar man in Zwitserland.Terwijl ze nog steeds verkering had met haar man, maar duidelijk ging trouwen, begon Gek Mas Duits te studeren aan het Goethe Instituut in Jakarta.In die tijd volgde hij een intensieve cursus van zes maanden.Maar toen de cursus nog maar drie maanden liep, waren ze al getrouwd.Toen hij in Zwitserland aankwam en op het punt stond zijn cursus Duits weer te beginnen, vond hij dat de cursus te langzaam ging en wist hij al meer dan hem werd geleerd.Ten slotte besloot hij, omdat hij ongeduldig was, thuis in zijn eentje te gaan studeren."Ja, jij studeert niet, want je bent toch alleen?" zei hij lachend.Toen hij in Zwitserland aankwam, was zijn activiteit om te werken in een "Spielgruppe", een peuterspeelzaal van één tot twee uur, voor kleine kleuters.Volgens Gek Mas was haar man vroeger bang dat hij, die het altijd druk had in Jakarta, zich niet thuis zou voelen in het verlaten Zwitserland, dus vond zijn man hem eindelijk druk.Dus werkte hij daar meer als vrijwilligerswerk, en kreeg alleen een blijk van waardering plus jaarlijkse giften.Omdat ze het werk leuk leek te vinden, stelde haar man ten slotte voor dat ze de opleiding zou volgen om lerares 'peuterspeelzaal' te worden.In die tijd werkte hij ook parttime als 'Tagesmutter', een persoon die werd toevertrouwd om voor het kind te zorgen, terwijl de ouders van het kind werkten.Voor hem was het een goed moment om de Zwitserse cultuur te leren kennen, in het bijzonder hoe ze hun kinderen opvoeden.Daarna werd hij ook een "Kinderturnenleiterin", een sportcoach voor kleuters.Van al deze activiteiten heeft hij veel geleerd en kon hij zien dat er in Zwitserland verschillende tradities zijn, die ook in sportprogramma's, zoals het kerstthema, kunnen worden opgenomen.Ondanks dat ze het heel interessant vindt en veel leert, wil ze toch graag een vaste baan.Uiteindelijk kreeg hij het advies om naar een gespecialiseerd bureau te gaan dat advies biedt aan mensen die werk zoeken.Na een psychologische test bij de instelling te hebben gedaan, kreeg hij de adressen van verschillende instanties, waar hij sollicitaties naartoe kon sturen.Hij koos twee instellingen dicht bij zijn huis.Beide zijn bureaus die zich specifiek bezighouden met mensen met speciale behoeften.Een daarvan is een school.Vergeleken met het tweede bureau is Gek Mas meer geïnteresseerd in werk op school.Begin 2010, in februari, begon hij op de school te werken, voor een stage, op het niveau “Mittelstufe” of middelbare school.In één klas zitten zes of zeven studenten, en ze zijn 11 tot 12 jaar oud.Dat was de eerste keer dat hij in contact kwam met de “Sonderschule” of school voor kinderen met speciale behoeften, en ook de manier van lesgeven was bijzonder.Hij vertelde me dat zijn Duitse taalvaardigheid toen nog ontbrak, dus hij werd vaak aangeboden door zijn studenten die natuurlijk geen taalproblemen hadden.Omdat hij niet wilde lachen om de kinderen, was hij vastbesloten zijn Duitse vaardigheden te verbeteren.Uiteindelijk keerde hij terug naar het volgen van cursussen totdat hij een B1-certificaat behaalde.Het contract dat hij op dat moment van de school kreeg was voor een jaar.Maar er loopt slechts één semester van het arbeidscontract, de klas waar hij vroeger werkte, werd ontbonden, omdat de leraar de school verliet en de leerlingen naar de klas gingen.Op dat moment was de school in de war over waar Gek Mas moest worden geplaatst.Maar een andere leraar had gezien hoe hij werkte en nodigde Gek Mas uit om mee te doen aan zijn klas, de "Basale Stimulatie"-klas, wat basale stimulatie betekent.De meeste leerlingen in de klas maken gebruik van een rolstoel.Ze behoren tot de categorie "schwer mehrfachbehindert", wat betekent dat mensen met ernstige handicaps meer dan één handicap hebben.In die klas werkte Gek Mas uiteindelijk drie jaar als "Praktikantin" of leerling."Ik ben deze leraar erg dankbaar en tot nu toe is onze relatie ook erg goed", aldus Gek Mas.Hij zei dat de klassenleraar in veel opzichten erg ondersteunend was.Met Gek Mas spreekt hij standaard Duits, zodat hij zijn taalvaardigheid kan blijven oefenen.Hij gaf ook veel boeken en moedigde Gek Mas aan om aanvullende kennis op te doen op het gebied van therapie voor kinderen met speciale behoeften.Bijvoorbeeld "Logopädie" of therapie voor spraak, of fysiotherapie en "Ergotherapie" of behendigheidstherapie met handen, zowel grove als fijne motoriek.Van daaruit kan hij van dichtbij zien wat er kan worden gedaan om het potentieel van mensen met speciale behoeften te helpen verkennen.Toen hij voor het eerst naar de Basale Stimulation-klas ging, vroeg hij zich af wat er op school met deze kinderen kon worden gedaan.Omdat ze helemaal niet praten, in rolstoelen zitten en zelfs eten, moeten ze een sonde gebruiken, dat is een buisje om vloeibaar voedsel rechtstreeks naar de maag te brengen.Dus in die klas leerde ze ook hoe ze voor mensen met speciale behoeften moest zorgen, zoals verpleegkundigen.Hij is ook opgeleid om ze van een rolstoel naar een bed te kunnen verplaatsen, of omgekeerd.En hij moest het alleen doen, want als er twee waren, zou de coördinatie tussen twee mensen het werk zelfs bemoeilijken.Dat is zeker een uitdaging voor Gek Mas, maar ook fysiek, want de kinderen zijn al 13 jaar oud, dus hun lichaamsgrootte is bijna als volwassenen.Gek Mas legde uit dat wat de studenten leerden niet was zoals gewone scholieren, die wiskunde, natuurwetenschappen en anderen studeerden."Ze leren als baby's de omgeving kennen", legt Gek Mas uit.Dus meer richting praktische kennis voor het dagelijks leven.Hij benadrukte echter dat zelfs als een kind in een rolstoel zit en niet kan praten, dit niet betekent dat zijn cognitieve vaardigheden laag zijn.Vice versa.Hij nam het voorbeeld van een kind in een andere klas.Het kind zit in een rolstoel en kan niet praten, maar heeft een hoog cognitief vermogen.Omdat men ziet dat het kind kan communiceren, ga dan op zoek naar het juiste communicatiemiddel zodat hij zijn wensen kan overbrengen.Dus proberen ze te zien hoeveel potentieel elk kind kan benutten.Deze ervaring is erg belangrijk voor Gek Mas.Omdat hij teleurgesteld en "boos" was op de school, dus vertrok en ergens anders ging werken, belde de school hem terug om de leraar in de klas Basisstimulatie te vervangen, die "Bildungsurlaub" of Sabbatical zou nemen, of drie maanden educatief verlof .Dus Gek Mas keerde terug naar de school en wie had gedacht dat hij na drie maanden werd aangeboden om “Wahrnehmungstherapeutin” te worden, of therapeut voor kinderen met perceptuele problemen.Toen hij de baan aangeboden kreeg, was hij aanvankelijk in de war, omdat hij de baan nog nooit had gedaan.Maar uiteindelijk was hij bereid het eens te proberen, en volgde daarna een gespecialiseerde opleiding om therapeut op dat gebied te worden."Dat was in 2014", zei Gek Mas, "eindelijk werd het contract verlengd tot nu toe."In dit werk variëren studenten die naar zijn therapiesessies komen van kleuterschool tot middelbare school, met verschillende beperkingen.Er zijn kinderen met autisme, met trisomie of 'syndroom van down', ook met hyperactiviteit of met leerproblemen.Sommigen van hen hebben een laag cognitief niveau, sommige zijn hoog, beide kunnen spreken of niet.Hij gaf voorbeelden van kinderen die een gebrek aan perceptuele scherpte hebben, zoals moeite hebben met het schillen van wortels.Bij het schillen wordt de wortel niet gekeerd, zodat de wortel aan de ene kant wordt opgegeten door de dunschiller, terwijl de wortel aan de andere kant nog bedekt is met de schil.Enkele jaren geleden was hij door de directeur gevraagd of hij een master wilde gaan doen.In 2021 wordt de vraag weer relevant.Specifiek voor het gebied van "Heilpädagogic", of speciaal onderwijs voor mensen met een handicap.Voor de toekomst zijn de kansen groot, aangezien veel actieve opvoeders nu met pensioen gaan.Maar Gek Mas heeft geen educatieve achtergrond als leraar, dus om de afdeling van psychologie naar pedagogiek te kunnen doorkruisen, moet hij speciale procedures doorlopen, en omdat hij geen Duitse moedertaalspreker is, moet zijn Duitse taalvaardigheid het C2-niveau bereiken bij de Goethe Instituut.Het wordt nog steeds nagestreefd door Gek Mas.Het probleem is dat de school in 2018 extra kleuterklassen nodig had, vanwege het grote aantal nieuwe kleuters dat binnenkwam.Dit opent de deur naar nieuwe carrièremogelijkheden voor Gek Mas als kleuterleidster.Tegelijkertijd kwam de directeur op het idee om een ​​nieuwe sectie te openen, gespecialiseerd in ogen.In zoverre is de school waar Gek Mas werkt voor veel zaken afhankelijk van andere instellingen, waaronder oogonderzoek en therapie.Hij vroeg of Gek Mas geïnteresseerd was in het volgen van een speciale therapeutische opleiding op het gebied van de ogen, genaamd “SehenPlus”.Onderwijs dat twee jaar duurde werd ook gedekt door de school.Verrassend genoeg zei de school, nadat hij zijn opleiding had afgerond en een certificaat had ontvangen, dat ze niet van plan was om dat veld in te gaan.Het bleek dat de directeur die de instelling van de oogsectie voorstelde de school al had verlaten.Gek Mas heeft dus een certificaat om therapeut op dat gebied te worden, maar heeft geen tijd gehad om iets te doen omdat hij de middelen niet heeft.Helaas begon de school opnieuw aan te klagen, waarom er geen vooruitgang is geboekt op het gebied van inspanningen om een ​​masterdiploma te behalen.Het probleem is dat als er nieuwe kandidaten zijn die competenties en certificaten als leraar hebben, ze die persoon moeten accepteren en Gek Mas niet als leraar kunnen blijven gebruiken.Uiteindelijk, nadat Gek Mas uitleg had gegeven over wat zijn vooruitgang al die tijd had belemmerd, kwamen alle partijen tot overeenstemming.Gek Mas koos ervoor om 'Klassenassistent' of assistent-leraar in de klas te worden, hoewel zijn positie en salaris veel lager waren dan zijn laatste functie als 'Lehrperson' of leraar.Een week voordat Gek Mas zijn nieuwe functie als Leraar Assistent aannam, kreeg hij een nieuw aanbod als tijdelijke leraar voor de eerste graad van de basisschool.Op dat moment had de school geen vaste leraar voor de klas gevonden.Gek Mas accepteerde het aanbod uiteraard na een aanpassing van het arbeidscontract dat een semester geldig was.Na het afronden van de contractperiode als tijdelijk leraar, zette de school zijn werkcontract voort, behalve dat hij assistent-leraar was, kreeg hij ook nog steeds de verantwoordelijkheid om leraar te zijn, hoewel hij maar drie vakken had.Gek Mas zei dat hij veel heeft geleerd van kinderen met speciale behoeften.Toen ze voor het eerst deelnam aan de klas "Basale Stimulatie", voelde ze veel verschil met het werken met andere studenten met een handicap.“Als we iets doen met andere studenten met een handicap die lichtere behoeften hebben en kunnen communiceren, krijgen we respons en wederkerigheid.Bij kinderen is het niet duidelijk hoe de reactie zal zijn.”Maar na verloop van tijd kon hij contact met hen voelen.Hij kon heel dwaze grappen maken met de kinderen, en zij konden met hem lachen.Dus nu kan Gek Mas de kinderen begrijpen en ermee communiceren zonder veel woorden te gebruiken.Want de gehandicapte kinderen maken geen woorden maar alleen stemmen.Vanaf het begin had de leraar die Gek Mas uitnodigde om in de klas te werken hem geleerd dat hij vooral kalm moest zijn en goed op zijn leerlingen moest letten.Want als hij constant ergens mee bezig is en gestrest is, zal hij de reacties van de kinderen niet kunnen herkennen.Nu realiseerde hij zich dat dat zijn roeping was.Toen hij nog in Indonesië was, had hij nooit gedacht dat hij op dat gebied zou gaan werken.Hoewel hij sinds zijn studie in Indonesië erg geïnteresseerd is in klinische psychologie, had hij in het verleden alleen een imago, klinische psychologie betekende werken in een psychiatrisch ziekenhuis.Hij had nooit gedacht dat de kennis die hij in Indonesië had opgedaan in zijn huidige baan zou kunnen worden toegepast.Gek Mas besluit, zijn grootste uitdaging in Zwitserland is geduld.Hij voelde dat zijn geduld op de proef was gesteld.Daarnaast natuurlijk uitdagingen op het gebied van taal.Hij studeerde standaard Duits.Maar in Zwitserland is de meest gebruikte Schweizerdeutsch, de Zwitserse versie van het Duits.Bovendien hebben de uitdagingen waar hij voor staat meer te maken met identiteit.Ook op het werk."Eigenlijk, waar ben ik heen?"Op de school waar hij werkte, was er nog steeds verwarring.Hij zei dat het bachelordiploma dat hij behaalde aan de Katholieke Universiteit Atmajaya, Jakarta, in Zwitserland werd erkend, maar er stond een opmerking bij, namelijk: als het voor werk of school wordt gebruikt, kan de betrokken instelling zelf beslissen of ze het accepteert of niet.Een dergelijke bescherming is ook een obstakel voor Gek Mas.Bovendien, hoewel hij al leservaring heeft, is zijn achtergrond niet in de pedagogiek, en de baan als leraar is een baan die sterk wordt beschermd door het systeem.Zelfs Duitsers die in Zwitserland les willen geven, hebben een gelijkwaardigheidsverklaring nodig van een instelling genaamd EDK.Ook al hebben veel "kantons" (de naam voor de regio in Zwitserland) in deze tijd geen leraren.Dus zei Gek Mas, hij voelt een voordeel, omdat hij altijd kansen, vertrouwen en kansen krijgt in Zwitserland.Maar aan de andere kant wordt de weg geblokkeerd door een rigide systeem.In het dagelijks leven voelt hij echter geen problemen.Hij zei dat mensen hem soms vragen of hij 'Heimweh' voelt, wat heimwee betekent.Hij antwoordde: "Nee, ik heb geen tijd. Ik heb het altijd druk gehad", zei hij lachend.Later vertelde ze dat haar man vanaf het begin een bepaalde truc had gebruikt om te voorkomen dat ze zich eenzaam voelde.Dat wil zeggen, ze wonen bij hun schoonfamilie."Dus het is net als veel gezinnen in Indonesië. Het is echt één dak, alleen de slaapkamers zijn anders", zei Gek Mas met een glimlach, en voegde eraan toe "Nooit eenzaam. Er zijn roddelvrienden, er zijn ook vechtende vrienden", zei hij. , hardop lachen. .Daarnaast zei hij ook dat zijn schoonmoeder uit Oost-Europa kwam, waar het familiesysteem hecht is zoals in Indonesië.Dus heeft hij zijn zoon geleerd om alles voor Gek Mas voor te bereiden, om niet de moeilijkheden te ervaren om zich aan te passen in Zwitserland, zoals hij in het verleden had.Hij vertelde het verhaal nog een keer, nog steeds lachend.'Ik zeg je al heel lang: 'Ik kan niet koken, weet je', dus heeft zijn moeder me leren koken.'(ml/pk)