Een aanlegsteiger bij een school (‘ Met de boot naar school ’, DvhN , 02-09), zodat de kinderen ook met een boot naar school kunnen: is dit geen verkwisting van gemeenschapsgeld, deze school ligt toch niet in de Biesbosch?
Ik dacht dat de overheid wil dat kinderen meer bewegen, dan lijkt mij dit geen goed plan en ik mag toch aannemen dat onze beleidsmakers weten dat je pas op 12-jarige leeftijd een motorboot mag besturen, dus een steiger aangelegd voor duizenden euro’s die voor de genoemde doelgroep (basisschoolleerlingen) niet gebruikt kan worden.
Van de week hoorde ik het weer: ‘grote kippenboeren bang voor vogelpest’. Eén poepje van een overvliegende trekvogel en een hele schuur kippen kan de vogelpest krijgen. Ten aanzien van dit én de hele boerendiscussie mag het toch wel duidelijk zijn dat het grootschalig dieren fokken niet meer van deze tijd is.
We zullen toch met z’n allen de helft minder (liever meer...) vlees en dierlijke producten moeten consumeren. We kunnen het niet maken dat boeren hun hele leven omgooien en wij gewoon doorgaan. We zullen allemaal onze leefstijl moeten veranderen. Er zijn al veel biologische boeren die heel natuurlijk en diervriendelijk werken. Het is aan de overheid om daar op in te zetten in plaats van het uitkopen van boerenbedrijven. De gewone burger moet hier ook op aangesproken worden, dat mis ik enorm in deze tijd.
En weer een bestuurder die de oplossing voor een probleem kent (zelfs noemt) maar niet implementeert. Gedeputeerde Vedelaar (‘ Verkeer in Drenthe is nog altijd niet veilig genoeg ’, DvhN , 01-09) wil het Drentse verkeer veiliger maken. Ze gaat daarvoor 37 miljoen investeren in zeventien onveilige provinciale wegen. Hoewel ze uit onderzoek weet dat er gewoon veel te hard wordt gereden en er te weinig gehandhaafd wordt, faciliteert ze liever het hardrijden door bomen die te dicht op de weg staan te kappen en waarschuwingsribbels te maken in de laatste centimeters van het asfalt voor de berm. De weg moet ‘vergevingsgezinder’ worden.
Vergevingsgezinder voor wie? Als fietser en hardloper op de wegen in de kop van Drenthe ervaar ik wekelijks hoe Drentse automobilisten met zeer hoge snelheid op soms minder dan een halve meter langs je heen scheuren. Dit vraagt ook niet om méér maar juist veel minder vergevingsgezindheid, namelijk handhaving. Investeer die 27 miljoen in agenten met een lasergun en mobiele flitseenheden. Het is de enige maatregel die anders dan de voorstellen van de gedeputeerde, flexibel inzetbaar is op alle wegen in de provincie, die de hardrijders direct raakt én o heilige graal van modern bestuur, kostenneutraal is. Sterker nog het is de enige maatregel die zichzelf terugverdient: in boetes en in minder slachtoffers onder fietsers en voetgangers én automobilisten.
De analyse die Albert Jan van Soelen ( ‘Laten we eerst onze systeemcrisis oplossen ’, DvhN , 09-09) gemaakt heeft van de systeemcrisis in de Nederlandse politiek is mij uit het hart gegrepen. Het roer van onze vastgelopen overheid moet drastisch om. In de lopende parlementaire enquête over de aardgaswinning kunnen we dagelijks horen en zien, dat verantwoordelijke bewindslieden, bestuurders en topambtenaren zich bij voorkeur verschuilen achter anderen. De hoogste tijd voor een frisse wind!
Even een ingezonden brief naar aanleiding van de eerste column van uw nieuwe columnist Evert ten Napel over Ter Apel.
Het is alweer jaren geleden dat Ter Apel in het kader van verspreiding van rijksdiensten een NAVO-depot kreeg vol met oorlogstuig om de dreiging uit het oosten te lijf te gaan. De dreiging was er op een gegeven moment blijkbaar niet meer, en ter compensatie van de verloren gegane arbeidsplaatsen kreeg Ter Apel op het terrein van het depot een centrum waar vluchtelingen zich moesten melden, later ook nog een gevangenis.
Ik ben het met Ten Napel eens dat het geen ideale plek is voor een aanmeldcentrum. Maar het had dus een geheel andere reden om het daar te vestigen, en niet bij Schiphol of Arnhem. Of die oplossing een juiste was met de kennis van nu, laat ik maar aan deskundigen over, en die zijn er genoeg.
Het opiniestuk ‘ De politiek is dood, lang leve de burger !’ van Klaas-Jan Noorman en Marc Jager ( DvhN , 07-09) raakt de juiste snaar waar het in Nederland om draait. Gebrek aan visie en daadkracht! Voor elk vraagstuk moet een commissie of onderzoek ingesteld worden wat vaak maandenlang gaat duren en de nodige kosten met zich meebrengt. In bovengenoemd artikel werden het klimaatvraagstuk, energiearmoede et cetera genoemd, maar ik kan hier nog wel een paar aan toevoegen, onder meer het afschaffen van het ziekenfonds, het tekort aan huisartsen, tandartsen, rechterlijke macht, politie, leraren, infrastructuur, gebrek aan onderhoud wegen en bruggen en ga maar door. Ik zou nog veel meer misstanden kunnen opsommen. Daarom zou Ik een voorstander van een burgerraad zijn.
Haren is een groene oase met prachtige grote bomen. Maar ’s zomers kun je op het kale Raadhuisplein in de zon spiegeleieren bakken. Is dit het ideaal van de Harenaren? Betonnen potten en roestbakken met haast uitgedroogde struiken? De klimaatverandering heeft de hoofden van de Groningse gemeentebestuurders nog niet bereikt. Hun ideaal blijft nog steeds de kaalslag, afgezaagde boomstammen waarop je kan zitten en ’s zomers jezelf bakken. De bestuurders hebben een groenplan (‘Vitamine G’!?), maar flinke bomen plaatsen, ho maar. Grote bomen geven schaduw, verkoeling en zuurstof. Kunnen wij, Harenaren, de Groningse bestuurders zo ver krijgen dat ook zij dit beseffen en grote bomen planten in de grond van het Raadhuisplein?
Haren, Lidwien Schuitemaker en Gabor Lodi
In de rubriek Ogenblik van Herman Sandman van 7 september vertelt hij dat hij naar een molen in een naburig dorp geweest is, voorafgaand aan de buurtbarbecue. Daar gaf een molenaar uitleg over onder andere de molenstenen. Die vertelde daarbij dat de kreet ‘met de billen bloot’ uit de molenaarswereld komt. Dat is écht een misverstand. Een molenaar moet de stenen zo nu en dan scherpen, omdat je er anders niet meer mee kunt malen. Dat doet hij met een klein soort houweel, dat ‘scherphamer’, ‘bilhamer’ of in sommige streken van Nederland ‘bil’ wordt genoemd. In Engeland heet zo’n hamer ‘mill-bill’.
De handeling van het uithouwen van de groeven wordt ‘scherpen’ of ‘billen’ genoemd. Molenaars noemen het diepe gedeelte van de steen overigens de ‘uitslag’ en het hoge gedeelte van de steen (gek genoeg) de ‘kerf’. De uitslagen en de kerven samen vormen het ‘bilsel’.
Het woord ‘billen’ (dus de handeling van het scherpen) is afkomstig uit het Frans, vroeger een wereldtaal zoals nu het Engels. Franse molenaars noemen het opnieuw aanbrengen van de groeven ‘rhabiller’. ‘Habiller’ betekent ‘aankleden’ of ‘bekleden’ in het Frans. Re-habiller is dus het opnieuw bekleden van de steen door er met een bilhamer groeven in te slaan. Nederlandse molenaars hebben het laatste gedeelte van dit Franse werkwoord vroeger overgenomen en er ‘billen’ van gemaakt. Wilt u hier meer over weten? Zoek het op in het boek: Van zadelsteen tot zetelkruier , een driedelige bijbel over molens. Op een molen is dus absoluut geen sprake van billen als zelfstandig naamwoord, maar wel van billen als werkwoord. Waarschijnlijk moet de betreffende molenaar hierover nu dus even ‘met de billen bloot’ ...
Ik ben de column daarom ook geëindigd met de zin: ‘Tenminste, als ik goed heb geluisterd.’ Goede kans dat de molenaar het wel goed vertelde en ik het verkeerd heb begrepen.
Release: 3c615d5bccdb7846f0e391049539bb5460d4955c